Μάλιστα μάζεψαν και φύλλα ρίγανης εκτός απο τον ανθό, γιατί λένε οτι και αυτός έχει τα αιθέραια έλαια του άνθους και την ίδια χρησιμότητα με αυτό...Μετά τη βάλαμε μέσα σε μαξιλαροθήκες (γενικότερα σε ύφασμα πρέπει και όχι σε σακούλα) για να μην "ανάψει".
Το απόγευμα ο Ανδρέας την χώρισε σε μάτσα και την άφησε να στεγνώνει σε σκιερό μέρος μέχρι να ξεραθεί και να την τρίψουμε. Βγάλαμε με ιδρώτα την ρίγανη ενός τριμήνου λοιπόν για πρώτη φορά, μιας και μέχρι τώρα μόνο οι γονείς μου με προμήθευαν ριγανίτσα και νόμιζα οτι μπαίνει αυτόματα στο πιάτο!!! Αλλά όπως μου είπε και ο Ανδρέας η κούραση ήταν πολύ γλυκιά!
Καλοφάγωτη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου