Βάπτιση Αγλαϊας

Το προηγούμενο Σάββατο απόκτησε τον φύλακα άγγελό του και ο δεύτερος μας άγγελος που πλέον ακούει στο όνομα Αγλαϊα! Στηρίζοντας την παράδοση που θέλει τα παιδιά να παίρνουν τα ονόματα των παππούδων-γιαγιάδων, η δεύτερή μας κορούλα πήρε το όνομα της μητέρας μου. Αρχικά είχα τις αμφιβολίες μου, δεν μου ηχούσε καλά το όνομά αυτό. Τώρα όμως το έχω αγαπήσει (ίσως γιατί έτσι λένε τώρα το μωρό μου;) και το υποστηρίζω! Εννοώ οτι χαίρομαι που της δώσαμε ένα τόσο ιδιαίτερο όνομα και με τέτοια εννοιολογία (αγλάϊσμα = ωραιότης) και δεν σκοπεύουμε να την φωνάζουμε με υποκοριστικό!
Η βάπτισή της έγινε στο Λιτόχωρο και ανελπίστως ήρθαν πολλοί συγγενείς και φίλοι απο την Αθήνα, αψηφώντας την μεγάλη απόσταση! Τα περάσαμε υπέροχα! Την εβδομάδα όμως πριν την βάπτιση, έχυσα πολύ ιδρώτα κυριολεκτικά! Θυμάστε τις περιβόητες μπομπονιέρε που θα έφτιαχνα με τα χεράκια μου για το μυστήριο; Ε λοιπον ξεχάστε την διακόσμηση με τσόχα! Νο time my friends!!! Απορώ πώς είχα την ψευδαίσθηση οτι θα τα καταφέρω (Εδώ δεν προλαβαίνω να γράψω δυο κουβέντες σε τούτον εδώ τον χώρο!). Έραψα βέβαια μόνη μου 100 πουγκάκια (κάθε βράδυ απο λίγα για μια εβδομάδα) και πήρα κορδελίτσες σε ταιριαστά χρώματα, σουέντ και κηροκλωστή, και φτιάξαμε (ναι, είχα και βοηθούς!) το βράδυ πριν την βάφτιση, όμορφα φιογκάκια! Και ναι, εφτιαξα, με την πολύτιμη βοήθεια της Χριστίνας- ξαδερφούλας μου, 100 μπισκότα που τα γλάσαρα!!!!!!!!!!
Φοβερή εμπειρία! Μέχρι την Παρασκευή δεν ήμουν σίγουρη αν θα πετύχαιναν ή θα έπρεπε τελικά να προδώσω τις ιδέες μου και να αγοράσω κουφέτα για να γεμίσω τα πουγκιά μου! (γιατί αν θυμάστε, δεν ήθελα να φτιάξω συμβατικές μπομπονιέρες τρομάρα μου). Βασικά ξεκίνησα την Τρίτη της Διακαινησίμου να δοκιμάζω συνταγή για μπισκότα. Ευτυχώς με την δεύτερη φουρνιά πέτυχα και την γεύση και το μέγεθος (ούτε μεγάλα, ούτε μικρά). Έπρεπε όμως να ήξερα απο την αρχή πώς να τα φτιάξω μιας και δεν κάνουμε τελευταία στιγμή δοκιμές!Ποτέ, ποτέ! Το υλικό και κυρίως το ψυχικό κόστος είναι μεγάλα!

Και μετά δοκίμασα το γλάσο! Αυτό μην το δοκιμάσετε ΠΟΤΕ την τελευταία στιγμή! Είδα και έπαθα για να το  πετύχω! Απο Τετάρτη ως Παρασκευή γλάσαρα μπισκότα! Καθόλου εύκολη δουλειά! Είχα αγοράσει και κορνέ (20 ευρουδάκια το πλήρωσα) και τελικά ούτε που μπόρεσα να το χρησιμοποιήσω. Το γλάσσο ξέρετε είναι πολύ ιδιαίτερο στη χρήση. Για να σταθεί πρέπει να είναι πολύ πηχτό και αν είναι πηχτό δεν βγαίνει απο το κορνέ  εύκολα!Αφήστε που στεγνώνει και παγώνει γρήγορα. Είχα δει και εγώ κάτι ωραία μπισκότα σε διάφορες σελίδες στο διαδίκτυο και νόμιζα η καλή σου οτι θα τα έφτιαχνα ίδια και εγώ! Δοξάζω τον Θεό που κατάφερα να κάνω τελικά, και μετά πο πολύ κόπο, αξιοπρεπή τουλάχιστον μπισκότα! Βέβαια τώρα έχω μάθει αρκετά τον τρόπο χειρισμού του γλάσσου, αλλά έφαγα άγχος πολύ!!! Οπότε, η συμβουλή μου είναι: Πάντα να δοκιμάζετε απο πριν κάτι που δεν έχετε ξαναδοκιμάσει και πρόκειται να το μοιραστείτε με άλλους και μάλιστα σε μεγάλες ποσότητες!

Να και μερικές φωτο απο τα μπισκοτάκια μου (ούτε φωτο δεν είχα κουράγιο να τραβήξω!)

Συγχωρέστε μου τη καλλιτεχνική προχειρότητα!