Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010

Να ζήσεις Ανδρίκο!!!

Και χρόνια πολλά!!!
Σήμερα έχει γενέθλια ο καλός μου! Το πρωί που έφυγε για την εκκλησία, αποφάσισα να του φτιάξω ένα τουρτο-κέϊκ έκπληξη, να το βρει όταν γυρίσει! Βγήκε πεντανόστιμο, νηστίσιμο και πανεύκολο!!! Τα υλικά είναι πολύ απλά:

3/4 φλυτζανιού λάδι, κατά προτίμηση σπορέλαιο
2 φλυτζάνια ζάχαρη
3 1/2 φλυτζάνια αλεύρι για όλες τις χρήσεις
2 φλυτζάνια κρύο νερό
2 κουταλιές σούπας ξύδι
6 κουταλιές σούπας κακάο
1 κουτάλι γλυκού αλάτι
2 κουτάλια γλυκού σόδα 
2 βανίλιες

Καταρχήν χτυπάμε τη ζάχαρη με το λάδι και στη συνέχεια ρίχνουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά. Ψήνουμε σε μέτριο φούρνο για 45 περίπου λεπτά.
Μπορούμε να γαρνίρουμε με γλάσσο σοκολάτας ή νηστίσιμη σαντιγύ (που χτυπάμε δηλαδή με νερό κρύο αντί για γάλα), όπως έκανα εγώ.
Να ζήσεις Ανδρίκο μου! Να σε χαιρόμαστε!Σε αγαπάμε πολύ!

Όταν έχω ελεύθερο χρόνο...

Ψάχνω στον ιστό-κοσμο για καινούργιες ιδέες για χειροποίητες δημιουργίες. Αυτό σας το έχω ξαναπεί...Και σαν χαζομαμά που είμαι, μου αρέσει να βρίσκω tutorials (πώς να το πω τώρα στα ελληνικά; σεμινάρια ίσως) για παιδικά ρούχα και αξεσουάρ. Να μοιραστώ μερικά μαζί σας;;; Ελπίζω κάποια στιγμή να βρω περισσότερο ελεύθερο χρόνο για να αρχίσω να τα φτιάχνω κιόλας. Μέχρι τότε...φάτε μάτια ψάρια!!!

http://homegrownhappy.blogspot.com/search/label/Sewing


http://www.make-baby-stuff.com/make-baby-stuff-blog.html


http://neverenoughhours.blogspot.com/2007/12/easy-skirt-tutorial.html

Αυτά...για αρχή!

Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010

Μπομπονιέρες

Λοιπόν, αυτό είναι ένα δοκιμαστικό μπομπονιέρας. Σκέφτομαι να ράψω πουγκάκια και να τα διακοσμήσω με κάτι τσόχινο. Όχι την συγκεκριμένη καρφίτσα, τη βρίσκω πολύ μεγάλη για το μέγεθος της μπομπονιέρας, ίσως μια πεταλούδα- καρφίτσα. Μήπως έχετε κάποια ιδέα; Πάντως θα πρέπει να είναι εύκολο στην κατασκευή μιας και πρόκειται να φτιάξω 100 κομμάτια.


Όλα πήγαν καλά!

Τελικά γέννησα στις 25 του Γενάρη!Και πήγαν όλα, δόξα τω Θεώ, μια χαρά!Οι πόνοι άρχισαν στις 7 το πρωί. Κατά τις 8.30 τηλεφώνησα στον Ανδρέα, που εντωμεταξύ είχε κατέβει στον Πειραιά, και ο οποίος μέσα σε μισή ώρα είχε επιστρέψει στο Γαλάτσι!!!Μόνο μισή ώρα μας πήρε να φτάσουμε στο Αττικό Νοσοκομείο (έπρεπε να βλέπατε πώς έτρεχε και κόρναρε στην εθνική, ήταν ώρα αιχμής που όλος ο κόσμος πήγαινει στη δουλειά του γαρ!) και άλλη μια ώρα για να γεννήσω το χαριτωμένο μας κοριτσάκι βάρους 3 κιλών! Αφού να φανταστείτε, ούτε επισκληρίδιο δεν πρόλαβα να κάνω! Ίσως και ευτυχώς τελικά (τουλάχιστον για μια φορά), γιατί είχα την ευκαιρία να βιώσω τη γέννα ολοκληρωτικά! Όχι και τόσο δύσκολα όσο το φανταζόμουν τελικά!

Τώρα έχουμε ήδη γυρίσει το Λιτόχωρο, όπου προσπαθούμε να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα...Κάθε αρχή και δύσκολη....Νοσταλγώ τις νύχτες που μπορούσα να κοιμάμαι!
Όμως, και παρόλη την κούραση, έχω αρχίσει να ετοιμάζω τις μπομπονιέρες για τη βάφτιση της μικρής, που λέμε να γίνει μετά το Πάσχα.Τώρα που το βρίσκω το κουράγιο για ράψιμο κτλ; Νομίζω οτι είναι ένα καλό αντίδοτο στην μονοτονία της διαδικασίας θηλασμός, ντάντεμα, μαγείρεμα και πάλι απ' την αρχή! όταν υπάρχει ο ελάχιστος ελεύθερος χρόνος φυσικά.
 Τις μπομπονιέρες σκέφτομαι να μην τις γεμίσω με κουφέτα...Επειδή όμως τίποτα δεν είναι ακόμα σίγουρο, επιφυλάσσομαι να σας πω αργότερα τις ιδέες μου! Δέχομαι όμως με χαρά τις δικές σας προτάσεις!