Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

Macarons ή αλλιώς τα μακαρόν της καρδιάς μου!

Η αλήθεια είναι πώς δεν ξέρω στην πραγματικότητα τι γεύση έχουν τα macarons, μιας και τα μόνα που έχω δοκιμάσει είναι τα δικά μου! Είναι όμως εθιστικά! Βασικά, η διαδικασία δημιουργίας τους με γοητεύει, που έχει τόσα μυστικά που θέλω να ανακαλύψω...Γιατί πρέπει να είμαι πολύ προσεκτική στις δοσολογίες των υλικών, και στον τρόπο που συμπεριφέρομαι στη ζύμη, και στον τρόπο που σχηματίζω τα ευαίσθητα "μπισκοτάκια" με το κορνέ, και στον χρόνο που τα ψήνω, και στους συνδυασμούς που κάνω για να μην βγουν τόσοοο γλυκά...


Για μένα που δεν έχω συνηθίσει να είμαι τόσο προσεκτική στην κουζίνα μου, όλα τα παραπάνω αποτελούν πρόκληση, μιας και περισσότερο λειτουργώ βάσει ενστίκτου και μύτης! Όμως τώρα βρήκα το μάστορά μου! Και το απολαμβάνω...

Ήδη μέσα σε δυο εβδομάδες έχω φτιάξει δυο φορές macarons και σκοπεύω να ξαναφτιάξω. Τα συντηρώ στην κατάψυξη και θα τα δώσω χριστουγενιάτικο δώρο σε ΌΛΟΥΣ τους φίλους μας. Γιατί δεν μπορώ να τα φάω όλα μόνη μου ( ο Ανδρέας νηστεύει και στα παιδιά δίνω λίγα γλυκά, όσο ακόμα εξαρτάται απο εμένα το τι τρώνε), και γιατί θέλω να ακούσω τις κριτικές τους.

Επιπλέον διαβάζω συνεχώς συνταγές και εμπειρίες άλλων blog-φιλενάδων μου και μη, για να καταφέρω να τα τελειοποιήσω. Μέχρι και σε μια φίλη στο Παρίσι έγραψα, να μου στείλει ένα πακέτο macarons απο το περίφημο Laduree, να δω πώς πρέπει να είναι η γεύση τους (πλιζ Μαράκι, στείλε μου)...

Για την ώρα θα μοιραστώ μαζί σας την πρώτη συνταγή που δοκίμασα, την οποία βρήκα στην εκπληκτική γειτονιά του sugar buzz. Είναι σοκολατένια macarons με γέμιση λευκής σοκολάτας. Απλά υπέροχα!





Να τα δοκιμάσετε οπωσδήποτε, αρκεί να σας αρέσουν τα πολύ γλυκά γλυκά, γιατί περί τέτοιων πρόκειται. Την επόμενη φορά θα δοκιμάσω μια γέμιση με λεμόνι, για να ελαφρύνω κάπως την γεύση τους.
Έπεται συνέχεια λοιπόν...